16 Şubat 2011 Çarşamba

VASİYET

Cesedimi yıka gerektiği gibi!
Beni göğsüne bastır ve göğsünde tutarak
beni toprağa göm.”

                                     Hitit Kralı Hattuşili ( M.Ö. 17.yy )
 
Kral Hattuşili böyle vasiyet ediyor torununa soyluların önünde. Göğsüne bastır diyor hiç tereddüt etmeden ve özenle vurgulayarak. Söylemese belki amadelerden biri kollarını vücudundan öteye uzatacak, kollarının üstünde taşıyacak kralın bedenini. Hattuşili, göğsüne bastır beni diyor. Öyle uzak, soğuk tutma bedenimi demek istiyor. Omzuna atma, kolunda taşıma, bir tahta üstünde unutma… Kalbinin olduğu yere bastır. İnsan en çok göğsüne bastırdığında hisseder sevdiğini, en çok kalbinin üstündeyken ruhuna yaklaşır. Al bir insanı karnına bastır, sırtında taşı mesela, aynı şey mi?
Bu acıklı vasiyetten anlıyoruz ki kralların da sevgiye ihtiyacı var. Öldüğünde toprağa emanet edilmeden hayatında çatışmadığı tek kişiden sevgi dileniyor. Hayattayken isteyemediği şeyi vasiyet ediyor. Nasıl diyebilir ki yaşayan bir kral ‘beni göğsüne bastır’ diye. Demek ki ölüm her şeyi kolaylaştırıyor..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder